Ministarstvo za ljudska i manjinska prava i društveni dijalog Vlade Republike Srbije saopštilo je danas da donošenje Pravilnika o metodologiji za obračun neplaćenog kućnog rada predstavlja prvi korak za regulisanje ovog pitanja i dalje postupanje nadležnih državnih organa.
Pravilnik, koji je stupio na snagu 16. marta ove godine, donet je na osnovu člana 28 stav 3 Zakona o rodnoj ravnopravnosti („Službeni glasnik RS”, broj 52/21) i predstavlja jedan od prvih takvih nacionalnih dokumenata u svetu.
U radnu grupu za izradu ovog pravilnika, pored predstavnika Ministarstva za ljudska i manjinska prava i društveni dijalog, bili su uključeni i predstavnici Ministarstva zdravlja, Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, Ministarstva finansija i Republičkog zavoda za statistiku, bez kojih ne bi bilo moguće doći do stručnog i multisektorskog sagledavanja ovog problema.
Uz pomoć Agencije Ujedinjenih nacija za rodnu ravnopravnost i osnaživanje žena – UN Women i Nemačke razvojne saradnje (GIZ), sagledana su iskustva drugih zemalja i međunarodnih organizacija, kao i rezultati domaćih istraživanja, a pre svega Istraživanja o korišćenju vremena (IKV) u Republici Srbiji, koje sprovodi Republički zavod za statistiku.
Zajedničkim radom postavljene su osnove nacionalne metodologije za obračun neplaćenog kućnog rada, odnosno njegovog učešća u bruto domaćem proizvodu.
Ovim pravilnikom, Ministarstvo za ljudska i manjinska prava i društveni dijalog je utvrdilo da se, u skladu sa Zakonom o rodnoj ravnopravnosti, neplaćeni kućni rad odnosi na poslove za čije se obavljanje ne ostvaruje novčana naknada, a koji se odnose na vođenje domaćinstva, staranje i brigu o deci, starijim i bolesnim članovima porodice, poslove na poljoprivrednom imanju i druge slične neplaćene poslove.
Polaznu osnovu za obračun neplaćenog kućnog rada predstavljaće pomenuto istraživanje o korišćenju vremena Republičkog zavoda za statistiku, po metodologiji Evrostata.
U Pravilniku je precizirano da u obračun vrednosti neplaćenog kućnog rada ulazi minimalna cena rada u Srbiji, u neto iznosu, na godišnjem nivou, pri čemu podatke o korišćenju vremena prikuplja Republički zavod za statistiku, dok minimalnu cenu rada određuje Ministarstvo za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja.
Ovaj pravilnik potvrđuje pravo da lice koje nije zdravstveno osigurano, po bilo kom drugom osnovu, stiče pravo na zdravstveno osiguranje po osnovu neplaćenog rada u kući, što praktično znači da će tu materiju bliže urediti Ministarstvo zdravlja.
Zbog toga Pravilnik o metodologiji za obračun neplaćenog kućnog rada predstavlja početak procesa koji treba da se nastavi u Srbiji donošenjem i drugih akata nadležnih organa, kako bi ovo pitanje u potpunosti bilo normativno zaokruženo i kao takvo, uključeno u dobru praksu.
Podsećamo, Pravilnikom o metodologiji za obračun neplaćenog kućnog rada (“Sl. glasniku RS”, br. 18/2024) bliže se propisuje metodologija za obračun neplaćenog kućnog rada, kao i za obračun vrednosti i učešća neplaćenog kućnog rada u bruto domaćem proizvodu (u daljem tekstu: BDP).
Više o navedenom pravilniku možete pročitati u tekstu Metodologija za obračun neplaćenog kućnog rada, objavljenom na Pravnom portalu.
Izvor: sajt Vlade republike Srbije (www.srbija.gov.rs)
Izvor: Izvod iz propisa i sudske prakse preuzet je iz programa „Propis Soft“, Redakcija Profi Sistem Com-a.